عشق زیبا

عشقی نبود در تار و پودش دیدی گفت عاشقه،عاشق نبودش

امشب همه جا حرف از آسمون و مهتابه، تموم درو دیوار این خونه از

عشق تو بی تابه ، تو که رفتی هوای خونه تب داره،داره از درو دیوارش غم

عشق تو می باره ، دارم می میرم از بس غصه خوردم ، بیا بر گرد تا ازعشقت

نمردم،همون که فکرنمی کردی نمیره از پیشش، دیدی رفت ودل ما رو سوزوندش

حیات خونه ی دل می گه درختها همه خاموشن، به جای کفتر و گنجشک کلاغای

سیاه پوشن ، چراغ خونه خوابیده توی دنیای خاموشی ، دیگه ساعت رو

طاقچه شده کار ش فراموشی . زده دل رو به بی راه ، دیگه بارون نمی

باره اگر چه این ابر سیاه . تو که نیستی توی خونه ، دیگه آشفته

بازاریست . تموم گل ها خشکیدن مثل خار بیابون ها ، دیگه از

رنگ ورو رفته ، این کوچه و خیابون ها. من گفتم و یارم گفت

گفتیم و سفر کردیم.از دشت شقایق ها،با عشق گذرکردیم

گفتم اگه من مردم ، چقدر به من وفاداری، عشقو

به فراموشی ، چند روزه تو میسپاری

گفتم که تو می دونی، سرخاک

تو می میرم ، ولی

تا لحظه مردن

دل از تو

نمیگیرم